Bilim insanları, damar yoluyla enjekte edildiğinde iltihabı azaltan ve hücre ve doku onarımını uyaran yenilikçi bir biyomateryal geliştirildi. Bu biyomateryal, kalp krizinin neden olduğu doku hasarını tedavi etmedeki etkisi, hem kemirgen hem de büyük hayvan modellerinde yapılan başarılı test sonuçları elde etti. Araştırmacılar ayrıca, bir kemirgen çalışmasına dayalı olarak, biyomateryalin travmatik beyin hasarı ve pulmoner arter hipertansiyonunun tedavisinde yararlı olabileceğini öne sürüyor.
California San Diego Üniversitesi'nde biyomühendislik profesörü ve malzemeyi geliştiren ekibin baş araştırmacısı Karen Christman, "Biyomateryal, hasarlı dokuyu içten dışa doğru tedavi etmeye izin veriyor" dedi.
Christman'a göre, biyomalzemenin insan deneklerdeki güvenliğini ve etkinliğini değerlendiren bir çalışma önümüzdeki bir ila iki yıl içinde başlayabileceği söylendi. Hem biyomühendislerden hem de doktorlardan oluşan ekip, sonuçlarını Nature Biomedical Engineering'de yayınladı.
Önceki çalışmalarda, Christman liderliğindeki ekip, hücre dışı matris (ECM) olarak da bilinen kalp kası dokusunun doğal yapısından yapılmış ve bir kateter yoluyla hasarlı kalp kası dokusuna enjekte edilebilen bir hidrojel geliştirdi. Jel, kalbin hasarlı bölgelerinde bir temel oluşturarak yeni hücre büyümesini ve onarımını teşvik eder. Ancak doğrudan kalp kasına enjekte edilmesi gereken jel, kalp krizinden yalnızca bir hafta veya daha uzun süre sonra kullanılabilir, çünkü daha erken kullanımında kalbe hasar verme riski taşıdığı belirtiliyor.
Ekip, kalp krizinden hemen sonra uygulanabilecek bir tedavi geliştirmek istedi. Bu, anjiyoplasti veya stent gibi diğer tedavilerle aynı anda kalpteki bir kan damarına infüze edilebilecek veya intravenöz olarak enjekte edilebilecek bir biyomateryal geliştirmek anlamına geliyordu.
"Erişilmesi zor organlara ve dokulara uygulanabilecek bir biyomateryal terapi tasarlamaya çalıştık ve bu organlara ve dokulara zaten kan sağlayan damarlar olan kan dolaşımından yararlanma yöntemini bulduk"
Yeni biyomateryalin bu konudaki avantajı, infüze edildiği veya intravenöz olarak enjekte edildiği için hasarlı doku boyunca eşit şekilde dağılmasıdır.
