Yeni bir bilimsel çalışma, uyku ilaçlarının bunama riskini artırdığını gösteriyor. Ancak ilacın türü ve miktarı, daha yüksek risk etkelenlerini etkileyen faktörler arasında olabileceği vurgulandı. Bahsi geçen bu çalışmalar yakın zamanda Journal of Alzheimer's Disease dergisinde yayınlandı.

Çalışmada, demansı olmayan yaklaşık 3.000 yetişkin 'Sağlık, Yaşlanma ve Vücut Kompozisyonu' çalışmasına dahil edildi ve yaşamları ortalama dokuz yıl boyunca takip edildi. Ortalama yaşları 74 olan kişilerin %42'si siyahi ve %58'i ise beyazdı.

Yaşlıların, hiç veya nadiren uyku ilaçları alan katılımcılara göre %79 daha fazla demans geliştirme şansına sahipti. Ayrıca beyaz katılımcılar siyahilere oranla daha fazla bilinçsel hastalık geliştirdiğini keşfettiler.

UCSF Psikiyatri ve Davranış Bilimleri Departmanı ve Weill Nörobilim Enstitüsü'nden PhD Yue Leng, "Bazı uyku ilaçlarının diğerlerinden daha yüksek bunama riski ile ilişkili olması da mümkündür." dedi.

Dalgıçların damarlarında gezen nadir hastalık! Dalgıçların damarlarında gezen nadir hastalık!

ilaç (1)-2

Ayrıca araştırmada, beyazların kronik uykusuzluk için reçete edilen Halcion, Dalmane ve Restoril gibi benzodiazepinleri kullanma olasılığı neredeyse siyah katılımcılara oranla iki kat daha fazlaydı.

Beyazların ayrıca Desyrel ve Oleptro ticari isimleriyle bilinen ve uyku ilacı olarak da reçete edilebilen bir antidepresan olan trazodon alma olasılıkları da 10 kat daha fazlaydı. Leng'e göre, gelecekteki çalışmalar uyku ilaçlarının bilişsel riskleri veya ödülleri ve ırkın oynayabileceği rol hakkında netlik sunabilirken, zayıf uykusu olan hastaların ilaçları almadan önce düşünmeleri ve tereddüt etmeleri gerekli olduğu söylendi.

"İlk adım, hastaların ne tür uyku sorunlarıyla uğraştığını belirlemek. Uyku apnesi olasılığı varsa uyku testi gerekebilir. Uykusuzluk teşhisi konulursa, uykusuzluk için bilişsel davranışçı terapi (CBT-i) birinci basamak tedavidir. İlaç kullanılacaksa melatonin daha güvenli bir seçenek olabilir, ancak sağlık üzerindeki uzun vadeli etkisini anlamak için daha fazla kanıta ihtiyacımız var.”

Editör: Enes Sapmaz